The Classic~Windstruck~Tada, Kimi Wo Aishiteru

The Classic : Ağlata ağlata gözümde yaş bırakmayan*, eski Türk filmlerini hatırlatan ama en ufak bir sıkılma belirtisi göstermeden izlediğim müthiş bir Kore yapımı. Son Ye Jin var diye hevesle atıldım senseim önerince. Bu aralar çok fazla romantizm dolu film ve dizi izlemek istiyorum ki The Classic romantik, insanın içini ısıtan sahneler içermesine rağmen içinizi ısıttığından çok daha fazla ağlatıyor. Ben genelde filmin gidişatına göre gelecek sahneleri tahmin eden ve filmle konuşan biriyim fakat bunu izlerken ne konuştum ne de doğru tahminler yürütebildim özellikle filmin ikinci yarısından sonra. Ayrıca muhteşem soundtrackleri var.

*Ağlamak isteyen bendim, ben kaşınmıştım.

Windstruck : Bu da ağlatan türden bir diğer Kore yapımı. The Classic kadar etkilemese de ikinci kısımdan sonra bende kayış koptu. İlk kısım gülmekten, ikinci kısım yürekten hissettirerek ağlattı. Jang Hyuk'un bu kadar eğlenceli biri olabileceğini de düşünmemiştim onu ilk Midas dizisindeki haliyle tanıdığım için.
Bu film My Sassy Girl tadında olsa da mutlu sonla bitmemesi açısından farklılar. Jun Ji Hyun hatun My Sassy Girl'de olduğu gibi bu filmde de başrolde ve yine hırçın ve güçlüyü oynuyor.

Tada, Kimi Wo Aishiteru nam-ı diğer Heavenly Forest : Taraf tutuyor gibi görünebilirim ama Japon yapımlarına karşı içimde engellenemez bir duygu var fazlasıyla olumlu olan. *Devrik cümlelerim ve ben* Bir film ancak bu kadar tatlı ama bir o kadar acı olabilirdi. Aoi Miyazaki ne tatlı hatundur öyle, nasıl uymuş rolüne. Hiroshi Tamaki'ye gelince Nodame Cantabile dizisindeki kazulet halinden eser yoktu. İkisi de asosyal ve sağlık problemli insanlar olmalarına rağmen hatunumuz çok doğal ve eğlenceliydi. Meisa Kuroki de çok güzel bir hatun imiş.
Bu yapım da epey ağlattı. Senseim önerdi diye hepsini aynı günde izleyince haşat oldum anlayacağınız. Ama yine önerse yine izlerim, hiç pişman değilim.